CHOROBY pelargonii :
W naszych warunkach klimatycznych na pelargonie czyha wiele chorób,m.in
- szara pleśń Pojawia się podczas zbyt wysokiej wilgotności zarówno powietrza jak i podłoża w którym uprawiamy rośliny.
Objawia się brunatnieniem liści, wodnistymi plamami oraz mączystym szarym nalotem na brzegach liści Szybko się rozprzestrzenia,atakuje również pąki kwiatowe i same kwiaty.
Należy poprawić warunki uprawy roślin,chronić przed ulewami i w razie potrzeby stosować opryski fungicydami
- rdza pelargonii
Objawy to zmiany na liściach,
po obu ich stronach występują pojedyncze lub liczne,jasnozielone lub żółte,okrągłe plamki o średnicy kilku milimetrów.
W miarę rozwoju choroby plamy pokrywają rdzawymi naroślami,czyli skupiskami grzyba.
Grzyb zimuje na chorych roślinach matecznych.
Sadzonki pobrane z chorych roślin rozprzestrzeniają chorobę.
Choroba najczęściej występuje na różnych odmianach pelargonii rabatowej (Pelargonium zonale),
rzadziej u odmian pelargonii bluszczolistnej (Pelargonium peltatum)
a odmiany pelargonii wielkokwiatowej (Pelargonium domesticum) — wykazują całkowitą odporność na chorobę.
Zwalczanie:
2-3 krotny oprysk co 7-10 dni n/w środkami
Amistar 250 SC, Bayleton 5 WP, Biochikol 020 PC,
Biosept 33 SL,Discus 500 WG, Folicur BT 225 EC
zgnilizna korzeni,zgorzel zgnilakowa wywoływana przez grzyb zgnilak
Porażenie pelargonii przez grzyba objawia się jako zażółcenie lub zaczerwienienie dolnych liści.
Roślina nie rośnie a jej wygląd staje się karłowaty.
Korzenie stają się szare,a nawet czarne, zamiast zwykłego,zdrowego białego koloru.
W dalszej części porażenia korzenie gniją.
Czasem może również wystąpić mokra zgnilizna szyjki korzeniowej.
Gniciu korzeni może towarzyszyć nagłe więdnięcie liści.
Gdy porażenie jest silne rośliny zamierają.
Należy zastosować fungicyd np. Previcur Energy 840 SL.
- brunatna zgnilizna,bakteryjne więdnięcie
Objawia się więdnięciem liści pelargonii oraz powstawaniem wraz z upływem czasu pomarańczowo-brązowych przebarwień na liściach w kształcie V. Rozwijająca się dalej martwica obejmuje również pędy rośliny i krótce roślina zamiera.Korzenie w początkowej fazie nie wykazują zmian chorobowych co pozwala odróżnić zarazę bakteryjną od zgnilizny korzeni (opisanej wyżej).
Chorobę wywołuje bakteria Ralstonia solanacearum,bardzo niebezpieczna,łatwo się przenosi dlatego rośliny porażone nią winny być natychmiast niszczone. Nigdy nie wyrzucajmy ich na kompost,bakterie te mają zdolność przetrwania w glebie przez wiele lat.
- zaraza(zaraza bakteryjna)
Początkowe objawy porażenia bakteriami pojawiają się jako więdnięcia liści,które w upalne dni przyjmują parasolowatą formę.
Częstym objawem jest również plamistość liści. Na spodniej ich stronie pojawiają się ciemne,wodniste plamy,które przenikają na wierzch liści i wokół pojawia się żółta otoczka.
Korzenie początkowo mają normalny biały wygląd,ale z czasem porażenie przenosi się na pozostałe części rośliny i wkrótce ona zamiera
- wirus żółtej plamistości objawy choroby polegają,że
na liściach ukazują się małe żółte plamki, prowadzące do nekrozy. Liście strzępią się,kruszą i ten objaw mylony jest z atakiem szkodnika.Kwiaty pelargonii ulegają deformacji.
Zaatakowane rośliny należu usuwać wraz z podłożem
- choroby fizjologiczne - objawem jest zmiana zabarwienia liści - czerwienienie - całe również przyjmują kolor czerwony.
Przyczyny: za duża wilgotność względem niskich temperatur w nocy.
Skrajne temperatury czyli zbyt gorąco w dzień i bardzo zimno w nocy.
Z tych powodów (z zimna) korzenie nie pobierają składników odżywczych m.in.fosforu, stąd czerwony jesienny kolor.
Ratunkiem może być oprysk interwencyjny
- Korkowatość liści – Endema.
Objawem tej choroby są widoczne na spodzie liści,na ogonkach liściowych i pędach zmiany, w postaci drobnych pęcherzyków, często nabiegłych wodą. Z czasem pęcherzyki powiększają się, brązowieją i korkowacieją. Liście żółkną i opadają. Rozwojowi choroby sprzyjają duża wilgotność gleby przy zbyt niskiej temperaturze powietrza. Zapobiegać jej można przez ograniczenie podlewania, zabezpieczenie roślin przed deszczami. Chore rośliny stosunkowo szybko reagują na poprawę warunków,niemniej tracą sporo liści.
- Niedożywienie, brak mikroelementów Pojawia się u pelargonii szczególnie wymagających dobrego odżywiania.
Nie ma znaczenia jakość ziemi w jakiej po zakupie sadzimy sadzonkę.
Ziemia ta musi być wzbogacona przez nas o makro i mikroelementy już na starcie.
W sezonie należy dostarczać im często bogatego nawozu.
