Menu/belka

04 lipca 2016

Vademecum (2)

Pelargonia (Pelargonium) to rodzaj bylin lub półkrzewów i krzewów dorastających nawet do ok.3 m wysokości.
Rośliny należą do rodziny bodziszkowatych pochodzących głównie z Afryki Południowej.

Pelargonie należą do najbardziej rozpowszechnionych roślin ogrodowych,tam gdzie to możliwe ze względu na klimat lub uprawianych sezonowo,jako rośliny ozdobne np.u nas w Polsce są uprawiane z udanymi próbami przechowywania ich poza sezonem w pomieszczeniach zabezpieczonych przed mrozem.

Stanowią doskonałą,łatwą,lubianą i niezwykle popularną grupę roślin stosowaną do ozdabiania w sezonie letnim balkonów i tarasów.Większość z uprawianych pelargonii to mieszańce o silnie aromatycznych liściach(z uwagi na zawartość olejków eterycznych)oraz całej gamie kolorystycznej kwiatów zarówno pojedynczych jak i pełnych.
Najpopularniejsze w uprawie są:
- Pelargonie pasiaste(Pelargonium zonale)
Znane są również jako rabatowe.
Charakteryzują je wzniesione pędy,liście nerkowate o długich ogonkach,falistych brzegach i posiadające z reguły na górnej stronie charakterystyczne wzory w kształcie pierścienia.


- Pelargonie bluszczolistne (Pelargonium peltatum)
Charakteryzują je łodygi płożące się,liście mięsiste i błyszczące


- Pelargonie wielkokwiatowe (Pelargonium grandiflorum).
Należą do grupy REGAL.
Bardziej znane są u nas jako angielskie.
Charakteryzują je pędy wzniesione,szybko drewniejące,liście duże,o piłkowanych brzegach.
Ich uprawa przynosi zdecydowanie lepsze efekty wizualne pod osłonami,głównie z powodu pozostawiającego nieciekawe ślady na pięknych kwiatach deszczu a jego nadmiar prowadzi do ich więdnięcia,pokrywania się pleśnią i b.łatwego zakażenia całej rośliny.
Wg źródeł angielskojęzycznych,sadzonki z tego gatunku pelargonii powinny być wykonywane w sierpniu
a rośliny dorosłe nie powinny być cięte tak radykalnie jak to się robi z np.pelargoniami rabatowymi.
Ma to wpływ również na kwitnienie w roku następnym,jako,że zawiązki pąków tworzą się w sezonie zimnych dni.
W związku z powyższym rośliny należy koniecznie przez pewien czas przetrzymać w niższych temperaturach.



- Pelargonie pachnące
Stanowi je grupa pochodząca od gatunków:
- pelargonia kutnerowata (P.tomentosum)
- pelargonia pachnąca (P.graveolens)
- pelargonia wonna (P.odoratissimum )
- pelargonium crispum(P.J.Bergius)






Warunki uprawy i pielęgnacji
gwarantujące dobre krzewienie się roślin - wytwarzanie dużej ilości pędów
oraz obfite kwitnienie przez cały sezon uprawy aż do przymrozków to:

- posadzenie nowych sadzonek do odpowiednio dużych donic,
jednak nie za dużych,bo nadmiar miejsca i ziemi powoduje,że ziemia nie przesycha zbyt łatwo,utrzymując długo nadmierną wilgotność, czego nie lubią korzenie pelargonii,z uwagi na ograniczony dostęp powietrza.

- właściwe podłoże czyli mieszanka dużej ilości torfu i ziemi do kwiatów doniczkowych(można nabyć również gotową specjalistyczną mieszankę do pelargonii)

-codzienne nawożenie nawozami specjalistycznymi w proporcjach zalecanych przez producentów:
początkowo - wiosną,na właściwy start stosujemy nawóz o składzie A(azot)-P(fosfor)-K(potas) 20-20-20
Po upływie ok.2 tygodni należy zastosować nawóz o składzie NPK 6-18-36 wpływający na jakość kwiatów
lub nawóz NPK 9-9-36,który z uwagi na niską zawartość azotu hamuje nadmierny przyrost pędów a tym samym skraca międzywęźla powodując samoistne rozkrzewianie się roślin.
Oczywiście jest wyjątek w tej metodyce.
Dotyczy pelargonii zwisających,kaskadowych,kiedy to wydłużanie się pędów jest zaletą,dlatego należy stosować w ich uprawie nawóz o składzie NPK 30-10-10. Efekt długich przyrostów osiąga się już po 2 tygodniach uprawy.

Przechowywanie poza sezonem,zimowanie
To trudne zagadnienie dla kogoś kto nie ma odpowiednich warunków by pobrać w sierpniu pędy pelargonii,ukorzenić je
a następnie uprawiać jako nowe/młode rośliny do nadejścia wiosny.
Pozostaje więc podjęcie próby przechowania starych egzemplarzy lub całkowita rezygnacja z tego zamiaru z nastawieniem się na zakup wiosną nowych egzemplarzy.
Wiem jednak,że masa amatorów nieustannie próbuje przechować dorosłe rośliny uprawiane na powietrzu latem do następnego sezonu.
Sama podejmowałam również takie próby i...
mam jedno spostrzeżenie,im więcej uwagi poświęcałam temu zagadnieniu tym gorsze uzyskiwałam efekty.
Pelargonie zamierały i już.
Teraz wiem,że po oczyszczeniu rośliny z liści,przycięciu ich należy zastosować środek przeciwgrzybiczny
tzn. opryskać(Topsin) lub podlać(Previcur),
następnie ustawić w miejscu jasnym,chłodnym,nawet bardzo chłodnym,podlać niewielką ilością wody
kilka (2-3 razy) w ciągu czasu zimowania i czekać wiosny.
Tak ogólnie,do wyboru mam 2 zasady:

Pierwsza - Ciemno,chłodno i sucho
Druga - Jasno,ciepło(na różnym poziomie ale ciepło) i wilgotno ( w zależności od ciepła)

Tak zimują pelargonie z grupy rabatowych i bluszczolistnych.

Pelargonie wielkokwiatowe(angielskie) są niestety bardziej wymagające i te najlepiej jest zimować w mieszkaniu
na najzimniejszym jego oknie bez wcześniejszego drastycznego cięcia.
Pelargonie angielskie zwane też królewskimi zawiązują pąki kwiatowe podczas spoczynku w niskich temperaturach.
Poza tym lepiej,bezpieczniej jest wykonać ich cięcie dopiero wiosną z powodu zwiększonej ich wrażliwości na zgniliznę.

Cięcie pelargonii na sadzonki i po zimie

Cięcia pędów na sadzonki należy dokonywać bardzo ostrym narzędziem,żyletką,ostrym nożem czy sekatorem lub lancetem,żeby nie zgnieść,nie zmiażdżyć końcówek,bo się nie ukorzenią.
Właściwa temperatura ukorzeniania to minimum 20 stopni do 25 *C w podłożu,a pędy sadzonek muszą mieć minimum 3 oczka.

Przechowywane w ciepłym i jasnym pomieszczeniu sadzonki pelargonii,ukorzenione z sierpniowych pędów są zazwyczaj już w lutym mocno wybujałe.
Należy zatem je przyciąć nad pierwszymi liśćmi a jeśli były posadzone do dużych doniczek,to można ciąć je nieco wyżej czyli nawet nad 2 czy 3 oczkiem.





>> Powrót do strony głównej
>> Powrót do części (1)
>> Powrót do części (3)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

szablon wykonany przez TYLER. Wsparcie techniczne bloga WebLove.PL