Roślina pochodzi z tropików Ameryki Południowej i Środkowej.
Ta odmiana w naszej strefie klimatycznej uprawiana jest z uwagi na bardzo ozdobne liście,
aksamitne,duże,sercowate,ciemno-zielone,pokryte siatką białych nerwów.
Młode liście są brązowo-bordowego koloru.
Kwiaty są inne niż u pozostałych odmian,są nieefektowne,
choć dla niektórych stanowią ciekawą ozdobę.Kwitnie cały rok a najobficiej latem.
Najlepsze dla niej jest stanowisko jasne lub półcieniste,musi być ciepłe,bez przeciągów.
Dopuszczalna minimalna temperatura zimą to 19*C.
Podłoże winno być wilgotne.Wysoka wilgotność powietrza jest decydujące dla prawidłowego rozwoju i wybarwienia liści.
Roślina lubi też zraszanie.
Do podlewania i zraszania stosujemy letnią,miękką (pozbawioną wapnia)wodę.
Podłoże stanowi mieszaninę rozdrobnionego mchu torfowca, ziemi liściowej, torfu i piasku,wszystko wymieszane w stosunku 1:1:1:1.
Na dnie doniczki układa się grubą warstwę drenażu.
Lubi ciasnotę w doniczce.
Nawozimy co 14 dni a podczas kwitnienia raz w tygodniu,płynnymi nawozami o stężeniu trzykrotnie mniejszym od zalecanego.
Anturium jest bardzo wrażliwe na zasolenie.
#
<< Powrót do strony głównej